ZEYTİN

ZEYTİN AĞACI

LATİNCE ADI: OLEA EUROPAEA

ANA VATANI: AKDENİZ HAVZASI

Tüm zamanların ölümsüz kraliçesi

İnsanoğlu tarafından ilk fark edildiğinden beri önemini, değerini ve anlamını hiç kaybetmeden hatta arttırarak günümüze kadar gelebilmiş tek ağaç ve meyedir.

Yazılı olarak ilk karşımıza çıkışı

M.Ö. 883 – 859 yıllarında Asur’un orta imparatorluk dönemindeki başkenti Nimrud’da dönemin Asur Kralı 2. Asurnasipal kendi yapmış olduğu yeşil alan ve bahçe düzenlemelerini gene kendi ağzından yazılı olarak anlatır. Tarihte kentsel anlamdaki yeşil alan ve bahçe düzenlemelerinin anlatıldığı en eski yazılı belgede ilk kez karşımıza çıkar Zeytin Ağacı.

Zeytin Ağacının anavatanı olan Akdeniz ve çevresinde yaşamış olan bütün kültür ve inançların ortak değeri olmuş ve kutsiyet atfedilmiştir bu kıymetli ağaca.

Antik Mısır’da Tanrıça İsis’in bir hediyesi olarak kabul edilmiş olan zeytinin yağı, insanlar tarafından vücutlarına hem koruyucu bir losyon olarak sürülmüş, hem de ölümden sonraki hayata daha rahat geçmeyi sağlayan bir çeşit abdest olarak önemsenmiştir.

Yunan Mitolojisi’nde yeni kurulan bir şehre isim vermek isteyen tanrılar Zeus, Poseidon ve Athena nın aralarındaki rekabetçi yarışta, Zeytin Ağacı Athena’nın birinci seçilen hediyesi olup, bugün adı hala aynı olan Atina Şehri’ne tanrıça Athena’nın adı verilmiştir.

Truva Savaşları’nı anlatan İlyadadestanında Homeros bir Zeytin Ağacının gölgesinde dinlenirken dile gelen Zeytin Ağacı Homeros’a “Ben kimseye ait değilim, ben herkese aitim, sen gelmeden önce buradaydım, sen gittikten sonra da burada olacağım” der ve ölümsüzlüğünü ilan eder.

İbrahimi dinler olan Kuran ve İncil’den farklı olarak Tevrat; Hz. Âdem’in Habil ve Kabil haricinde üçüncü bir oğlundan bahseder. Buna göre Tanrı Hz. Âdem’e ölen oğlu Habil’in acılarını dindirmesi için Seth adında üçüncü bir oğul verir. Bir gün Seth annesi Havva ile Cennet Bahçesi’ndeki merhamet ağacından yağ dilenmeye giderancak bu isteği reddedilir. Melek Mikail istediği yağın kendisine mahşer günü verileceğini söyler ve babası Hz. Âdem öldüğünde gömerken ağzının içine koyması için üç tane tohum verirSeth’e. Sethbu tohumları saklar ve babası Hz. Âdem öldüğündeMelek Mikail’in verdiği üç tohumu gömülmeden önce ağzının içine koyar. Hz. Âdem’in mezarında üç tane ağaç büyür. Bu ağaçlar sedir, servi ve zeytin ağaçları olurlar.

Büyük Tufanda ise bir güvercin Hz. Nuh’a bir zeytin dalı getirir. Hz. Nuh zeytin dalını hem yakınlarda kara olduğuna dair bir umut, hem de tanrının insanoğlu ile barıştığına dair bir işaret olarak kabul eder. Zeytin dalı günümüzde halen umut ve barışın sembolü olmaya devam eder.